27 juli 2013

Dag 20, 26 juli, Mardeuil, 36km (443km)

Vandaag was een dag vol beproevingen.
Ik werd wakker vanmorgen en hoorde het buiten al donderen. Eerst toch maar m'n ding gedaan, wel in het donker want er lag nog iemand op de kamer. Toen ik alles had ingepakt ben ik naar beneden gegaan om daar m'n voeten te tapen. 

Het regende, dus maar meteen m'n poncho aan, wel was het nog warm dus dat zou zweten worden. Na een tijdje liep ik Reims uit  en door een aangrenzend dorpje, maar toen ik dat voorbij was, raakte ik de weg kwijt. Er was een snelweg aangelegd die niet op m'n kaart stond en het regende, ik twijfelde welke weg te nemen en nam de verkeerde. Het was intussen ongeveer 7:00 dus alles was nog dicht en donker.

Bijna 2,5 uur heeft het geduurd voordat ik weer op de goede weg zat, gelukkig kon ik er wel mee lachen. Gewoon stom!
Na een tijdje kwamen de eerste druiven velden.
Het onweerde in ieder geval niet meer en de ergste regen had ik gehad. Alles was nat, niet alleen van de regen maar ook van het zweet. Onderweg heb ik in een bushokje m'n ontbijt gegeten. Ik had nog kaas van gisteren, nou die was vloeibaar geworden dus die heb ik maar weggedaan. Oh ja... ik had ook nog een worst in m'n tas. Toen ik daar het eerste stukje van at sloegen bijna de vlammen uit m'n reet!! Ff niet goed opgelet in de winkel. Dus.... toch maar weer droog brood met water (als ik het maar niet lekker ga vinden).

De regen ben je wel snel beu, je kunt nergens gaan zitten. Als je je rugzak wegzet word die nat.  
Na een tijdje stond het water tot aan de rand van m'n schoenen. Ik voelde dat de tape begon los te laten en dat m'n voeten al week werden. En dan te bedenken dat ik nog niet eens op de helft was.....
Ondertussen had ik ook al gebeld voor een slaapplaats. Niet makkelijk in deze omgeving, maar ik hoop dat het is gelukt. Hij had maar 1 plaats en die was bezet... door een vrouw die Anja heet. Dus ik zei die ken ik wel, uit Antwerpen? Ja, dat klopt. Toen zei ik dat ik alleen maar een stukje droge grond nodig had want ik heb m'n matras en slaapzak bij me, zou hij wat regelen. We hebben afgesproken om 17:00 bij de kerk.

Intussen liep ik door de druiven velden over modderpaadjes met soppende schoenen en waren m'n voeten behoorlijk moe.
Eigenlijk durfde ik m'n schoenen niet uit te doen. 
Op een gegeven moment moest ik wel, ik moest opnieuw tapen. Maar goed ook want het begon berg op te gaan. Modderpaadjes behoorlijk steil omhoog. Ik was kapot. Eenmaal boven begon de weg te dalen, eindeloos zonder bochten, zonder aanwijzing dat ik goed zat te dalen...  
Ik moest rusten, dus maar hopen dat ik wat tegen kwam. Gelukkig lagen er een stuk verderop wat boomstammen waar ik op kon zitten. M'n bovenbenen beginnen te verzuren, m'n voetzolen branden en ik durf m'n voeten niet te hard neer te zetten  ivm m'n hakken die maar half zijn getapet. Ik begon zelfs in mezelf te praten. Gelukkig gaat m'n knie WEL goed. Das al een hele opluchting. 
Maar aan alle leed komt een end en na nog even doorstappen kom ik toch nog behoorlijk vroeg in het dorpje aan. Eerst eens kijken waar de kerk staat en dan maar een broodje en een appelbroodje kopen. Voor de kerk staat een bankje en de zon komt door. Daar kan ik de rest van de middag m'n voeten en benen laten rusten, en drogen.
Ineens begon ik te twijfelen of ik niet naar Hautvilles moest. Dat is maar 8km verder en zou zonder verkeerdu lopen 25km zijn, een mooie dagafstand. Dus ik snel m'n voeten opnieuw getapet en op pad. Krijg ik Anja aan de telefoon dat er toch in Germaine is afgesproken. Ik kon wel door de grond gaan. De contact persoon voor Hautvilles is dezelfde als in Germaine. Ik had dus GEEN slaapplaats. Na even in het boek gekeken te hebben heb ik besloten om door te lopen (de afstand van morgen) en op de camping te slapen.
Het was op zich wel een mooi stuk maar het begon weer nat.

Ik loop door de champagne streek en dat is best mooi. Alleen een nadeel is dat die druiven op bergen groeien en daar moet je op en af.


Je komt door leuke dorpjes en natuurlijk door de wijngaard.



Wat was ik blij toen ik de camping op liep. Hij was natuurlijk vol maar ik had al besloten om geen stap meer te zetten. Nu staat m'n tentje naast het basketbal veld. Ik vind het best 😉

Vandaag was echt een test denk ik en alles wat ik had bedacht liep precies anders. Gelukkig heb ik m'n goede humeur gehouden ook al moest ik soms even op m'n tanden bijten. Nu lig ik fris gewassen voor m'n tent en heb de puf niet meer om naar het restaurant te lopen. Het wordt lekker droog brood maar misschien heb ik ook nog wel een snikker 😊

Wat kan een mens met weinig te reden zijn......
Morgen toch maar weer wat minder, en misschien een wasje??









Geen opmerkingen:

Een reactie posten