Dag 16, 22 juli, Justine-Herbigny, 21km (335km)

Vanmorgen heb ik het rustig aan gedaan. Om 8:15 ben ik pas vertrokken en eerst ben ik nog naar het centrum gegaan om een stempel te halen. Ik had wat moeite om de goede route op te pikken dus ik heb een kilometertje omgelopen om naar het eindpunt van gisteren te gaan.

Het was al vroeg warm en ik heb het daarom extra rustig aan gedaan. Ik heb heel veel pauzes genomen, ook om een beetje af te koelen in de schaduw. Sommige paadjes die ik moest hebben waren soms moeilijk te vinden en leken niet echt op een begaanbare doorgaande route.

Toch is het gelukt om op het goede pad te blijven. De warmte vandaag is killing en het is moeilijk om verkoeling te zoeken.

Gelukkig heb ik een verkoelend ding voor in m'n nek. Dat scheelt wel veel en houdt m'n hoofd een beetje koel.

Ondanks de hitte ging het vandaag eigenlijk verrassend goed. Om een uur of 1 was ik in het plaatsje Wasigny waar ik het eten voor vanavond en morgen moest scoren omdat dit zeker voor vandaag de laatste kans is om te winkelen.

Gelukkig was er een bakkertje open die nog wat andere kleinigheden verkocht zoals een pakje soep. Heb ik toch iets vanavond. Onder de overkapping in het centrum van het dorpje heb ik nog wat gegeten en een koud blikje cola gedronken voordat ik aan de laatste 6 km begon. Het is 35 graden en het hele stuk was pal in de zon tussen akkers en weilanden door, en er was geen zuchtje wind.

Maar.... onder m'n paraplu schijnt ook geen zon en dat scheelt al een heleboel 😃

Om een uur of 3 kwam ik bij het adres aan waar de gite zou zijn. Na te hebben aan gebeld deed er niemand open. Siesta??? Ik ben maar onder een boom in de tuin gaan zitten, er komt vanzelf iemand. Bellen gaat niet want ik heb vandaag voor de 3e dag geen bereik met m'n telefoon. Vanmorgen deed hij het even maar eenmaal buiten het dorp stopte het weer. Misschien toch maar eens een franse simkaart op de kop tikken.

Ik zit nu enkele uren onder de boom op een grasveldje bij de gite, maar er is niemand en ik kan niet bellen naar de eigenaar dat ie de deur open doet. De lucht is aan het betrekken, maar ik heb al een schuilplaatsje gevonden hoor.

Daar achter in de tuin staat een glazen huisje 😀, dat zou ook best eens m'n slaapplaats kunnen worden, dan wordt m'n tent tenminste vannacht niet nat.

Hier is m'n bedje voor vannacht, tussen de tomaterplanten!!

Wat zal ik weer heerlijk slapen 😉