29 oktober 2013

Dag 114, 28 okt, Finesterre, 38km (2645km)

Toen ik vanmorgen vertrok was het droog maar door de regen van de afgelopen dagen waren de paden behoorlijk nat. Zo nat zelfs dat na zo'n 500m m'n schoenen doorweekt waren. 

De bruggetjes overstroomde omdat ze het water niet kwijt konden. Het is wel een mooie route die bijna helemaal onverhard is. Er zitten een paar stevige beklimmingetjes in maar dat houd het leuk. 
Na een tijdje moet ik kiezen, naar Finesterre of naar Muxia. We hebben afgesproken om naar Finesterre te lopen en ik denk dat dat ook m'n eindbestemming gaat worden. 
De weg is lekker rustig en als ik er een paar heb ingehaald ben ik zelfs helemaal alleen! Heerlijk om weer eens echt alleen op een pad te lopen. 



Na een tijdje kom ik bij een kerkje waar ik een pauze houd en nog wat in m'n wandelstok schrijf. Hierna nog een klein stukje en ik kan de zee zien...


Als ik die dan eindelijk zie ga ik even op een muurtje zitten en blijf daar een half uurtje van het uitzicht genieten. 

Hier maak ik een klassieke fout!!! Ik denk dat ik er bijna ben....maar ik moet nog 18km lopen, waarvan er nog een paar ontzettend stijl naar beneden gaan over erg lastige paden met grote losse stenen. 
Beneden staat de weg slecht aangegeven maar ik loop gewoon naar de zee en volg de kust totdat ik weer wat pijlen zie. Even nog een bocadillo en dan weer verder. Er komt nog een behoorlijk pittige beklimming die ik eigenlijk nie had verwacht door een paar dorpjes...weer niet goed op de kaart gekeken he ;) ......



Daar helemaal links achterin..daar moet ik zijn... Dan nog een stukje langs het strand en ik ben bijna bij de "albergue de pellerin" 

He laatste stukje loop ik met een Duitser die ik al eerder heb gezien. We zetten onze rugzak binnen, maken ons bed op en dan is het tijd voor het ALLERLAATSTE stukje. Nog 3km naar "cape Fisterre" het einde van de wereld en km paal 0,00.
Deze staat nog onderweg. 

Nog een klein stukje tot na de vuurtoren en dan een mooi plekje zoeken voor de zonsondergang. Ik heb ontzettend geluk met het weer want de afgelopen dagen is het heel slecht geweest. Ik heb alleen m'n trui vergeten dus het is behoorlijk koud. 


Nou, daar zit ie..verder kan niet...

Na zo'n 45min kwam ook Jay aangelopen. Ze was meteen doorgelopen en had de rugzak nog om. Net op tijd voor de zonsondergang. 

Nog een paar sfeerfoto's en m'n wandeling zit erop........................…................ Ik ga naar huis.........






Ik wil bij deze ook graag iedereen bedanken die het mogelijk heeft gemaakt dat ik deze tocht heb kunnen maken. Natuurlijk het thuisfront, maar ook de mensen onderweg, die me onderdak of een slaapplek hebben gegeven, eten, drinken en een douche, soms voor nop. De mensen die er waren als het echt even tegen zat en ik bv medische hulp nodig had. Ook degene die er waren voor een steuntje in de rug, soms wildvreemde, die er op moeilijke momenten ineens waren. Natuurlijk niet te vergeten m'n maatjes die ik onderweg heb leren kennen. Maar ook iedereen die een berichtje op m'n blog heeft gezet, het was geweldig om al die reacties en tips te lezen. 

Het is een onvergetelijke tocht geworden waar ik nog heel lang met groot plezier aan zal terugdenken. 

Hartelijk bedankt........!!!

Dag 113, 27 okt, Oliveiroa, 35km (2607km)

Vannacht is de klok verzet. Maar moet ie nou voor of achteruit??? Da was de discussie vanmorgen bij het ontbijt. 

Daarna, gewoon weer wandelen. Er stond een harde wind en af en toe kwam er ook regen mee. De hele dag dus weer plastic aan en uit. 
Ik heb bijna de hele dag alleen gelopen. Even maar heb ik samen met een in Schotland wonende Brit gelopen die in Arle in Frankrijk is begonnen. 

Door de regen van de afgelopen dagen is het behoorlijk nat en de paden lijken soms wel riviertjes. He is dan ook bijna onmogelijk om je schoenen droog te houden. 
De eerste 12 km is verlaten en er is geen enkele plek om te rusten. Iedereen ( en dat zijn er gelukkig niet zo veel als de afgelopen weken ) duikt dan ook in de eerste de beste kroeg voor een koffie. Daarna is het ook schaars met rustplekken. De uitzichten zouden met zon geweldig mooi zijn maar ik wil m'n telefoon niet te nat laten worden dus ik laat hem lekker in het plastic zitten. 



Ik kan het toch niet laten om een paar kiekjes te maken. Ik kom hier waarschijnlijk nooit meer...

Ik slaap weer in de gemeente herberg. Als ik in de deur sta hoor ik ineens TWAN!! Staat daar Alex ui Duitsland voor m'n neus! Dat is wel de laatste die ik had verwacht want die lag dagen voor. Hij is alweer op de terugweg vanuit Muxia. Meteen word ik uitgenodigd om vanavond gezamelijk te koken. Natuurlijk sla ik dat niet af en loop ik even naar de "tienda" winkel om m'n bijdrage aan het eten te doen. De keuken is aan de overkant van de weg en heeft een openhaard. Dat is vanavond in ieder geval lekker warm. 

27 oktober 2013

Dag 112, 26 okt, Negreira, 25km (2572km

Na een nacht heerlijk slapen was ik vanmorgen weer behoorlijk fit. Het was gelukkig droog maar dat duurde jammer genoeg niet lang. 

Een mooie route over stroompjes en rivieren, door kleine dorpjes en door prachtige paden. Gelukkig is er weer veel onverhard. 






Zelfs in de dorpjes is het mooi. 




Het is de hele dag jas aan, jas uit. Als het dan even niet regent is het behoorlijk benauwd. Gelukkig zijn er genoeg dorpjes met een barretje voor een broodje en een koffie. Ik loop eigenlijk de hele dag alleen, maar als ik dan stop bij een cafeetje voor een koffie lopen de andere 2 weer in. 







'S middags na een broodje klaart het een beetje op. We lopen wel wat meer over de verharde weg maar het blijft toch mooi. 





We hebben nog net plek in de albergue municepal. Gelukkig hoeven we niet terug. Eten wordt simpel, brood met wat we in onze tas hebben.